Binnenhoftoren-trofee
Deze jaarlijkse Burendag is bedoeld om de bewoners van de 17 woonverdiepingen met elkaar in contact te brengen en vooral nieuw of opnieuw kennis met elkaar te laten maken onder het genot van een hapje en een drankje.
Zaterdagmiddag toog derhalve een afvaardiging van De Vlaerdingse Maatjes, op uitnodiging van ons koorlid Jan Waard, naar Rotterdam voor een optreden in die woontoren. Dat was door de afsluiting van de A 20 dit keer niet zo eenvoudig. Het was overigens al weer drie jaar geleden dat wij daar de gasten wisten te vermaken met ons optreden. Vanwege de beperkte ruimte was ons koor flink gedecimeerd, maar zo bleek later…de mensen vonden het geweldig. Omdat er geen plaats was voor ons tekstscherm, had André, onze dirigent, mappen met de te zingen nummers voor de koorleden gemaakt. Dat was wel weer even wennen, want je bent toch minder bewegelijk met zo’n boek in je handen. De gastvrouw heette De Maatjes van harte welkom en vertelde dat de bewoners opkomst deze keer nog veel groter was dan drie jaar geleden. De Vlaerdingse Maatjes hadden toen indruk gemaakt en men wilde ons opnieuw zien en horen.
Alvorens te beginnen werden wij nog even verwend met wat versnaperingen en met de smaak van o.a. kaas met een blokje gember nog in de mond , beten wij het spits af met ons bekende lijflied. Ik zag een aantal mensen knikken van…oh ja..dat lied herken ik nog van de vorige keer. Theo E. gedroeg zich zangmatig als “The wild rover” en André liet de “Windjammer “ door de gezellige kleine ruimte schallen. De pauze was ruim, zodat er voldoende tijd was voor een hapje en een drankje. De Maatjes mengden zich onder de gasten en er ontstonden gezellige gesprekken. Onze verspreidde PR flyer werd gretig gelezen.
En dan blijkt hoeveel mensen zich bezig houden of bezig hebben gehouden met allerhande vormen van muziek. Zelfs ontmoette ik professionele ex-musici en die wilden natuurlijk óók hun verhaal kwijt. André moest bijna persoonlijk de Maatjes uit het gezelschap wegtrekken om te gaan beginnen aan het tweede deel van ons optreden. “Het kleine café aan de haven” is altijd een heerlijke binnenkomer en er werd luidkeels meegezongen. Natuurlijk ontbraken ook het mooie “Bora Bora en Sierra Madre del Sur” niet op de lijst. Uiteindelijk waren wij door de 18 geselecteerde liedjes heen en de gastvrouw bedankte ons voor onze inzet. Een groot applaus vulde de gezellige ruimte.
Het feestje was nog niet ten einde. Want er werden stoelen rond de grote tafel bij elkaar gezet en samen met de dames en heren van de organisatie werd nog even uitermate gezellig ‘nagetafeld’ . Margot trok haar accordeon zelfs tevoorschijn en speelde nog een aantal mooie instrumentale nummers. Inmiddels was het al ruim over zevenen en werd het tijd om huiswaarts te keren. Jan bedankt en zoals de gastvrouw zei: “Absoluut tot volgend jaar”.
(klik voor een uitvergroting en een diashow op de eerste foto)
