Villa van Oranje

Deze nieuwe en voor ons nog onbekende locatie was een gezellige verrassing. In de gezellige binnentuin had men de bewoners neergezet onder parasols en alles was versierd met vlaggetjes en ballonnen. Het koor had een mooi plekje onder een grote parasol, zodat de felle zon niet direct op onze ‘bolletjes’ kon inbranden. Nadat de gastvrouw Diana ons hartelijk welkom heette, werden wij direct al met een applaus begroet. Dat voorspelde veel goeds. De op deze locatie afgestemde liedjes vonden veel bijval en er werd flink meegezongen en meegeklapt. Er werd zelfs ‘bravo’ geroepen, hoe leuk is dat. De afgesproken tijd was slechts twee keer een half uurtje en dat gaat heel snel voorbij. In de pauze werden wij ruimschoots voorzien van een verkoelend drankje en werd het tijd voor de tweede sessie van een half uur. De Shantysong Rosabella was ooit het solonummer van onze overleden koorvriend Cor Hekkert. Nu zingt John dit lied en werd deze uitvoering opgedragen aan Cor. Een aantal liedjes kon omwille van de tijd niet meer gezongen worden, dus werd dit leuke intieme optreden beëindigd met ‘Tabé tabé, ik moet weer naar zee ‘. Zwaaiend met de petten en rode zakdoeken namen wij afscheid van de bewoners van de Villa van Oranje. Diana bedankte ons en gaf aan dat zij ons volgend, ergens in de zomer, graag opnieuw zou willen uitnodigen. Hieraan zullen wij graag voldoen. Nu even rust voor de ‘Vlaerdingse Maatjes’, doorgaan met de repetities en uitkijken naar 9 september als wij het 140 jarig bestaan van distilleerderij  van Toor opluisteren met onze liedjes.

(klik op de eerste foto voor een uitvergroting en diashow)